Δημοτικό Σχολείο Βάρκιζας (Α’ και Β’ τάξεις)

Τα παιδιά ήταν πολύ ανήσυχα με αποτέλεσμα η παρουσίασή μας να διακοπεί πολλές φορές και εμείς να αποκομίσουμε την εντύπωση ότι δεν καταλάβαιναν καν τι τους λέγαμε. Αποτέλεσμα; αργοπορήσαμε (πέραν της δικής μας καθυστέρησης λόγω φοβερής κίνησης) και το βιωματικό μέρος πήγε επί τροχάδην. Η αλήθεια είναι ότι χρειαζόμαστε πολύ -και ενημερώνουμε γραπτώς γι αυτό – τη βοήθεια των δασκάλων για τη διατήρηση της τάξης και της ησυχίας αλλά δεν την έχουμε πάντα. Τα παιδιά έφυγαν πολύ βιαστικά και δεν υπήρχε πια χρόνος για να συμπληρώσουν την πίσω όψη του ερωτηματολογίου μας.

Αντί για το κλασσικό φιλικό χάδι γνωριμίας στο στήθος, ο Μάρκος είπε να δώσει τα χέρια με το παιδί αυτή τη φορά!

Η Κατερίνα ακούει πολύ προσεκτικά την ερώτηση της μικρής για να μπορέσει να της απαντήσει ανάλογα

«Μπορεί να δώσει φιλάκια;» ρώτησε η μικρή μας φίλη. Η απάντηση ήρθε με ένα άμεσο φιλάκι από τη Γουάκυ η οποία δε θέλει και πολύ για να πάρει αέρα!

Η Χριστίνα βοηθάει τα παιδιά να καταλάβουν πώς χαϊδεύουμε έναν σκύλο όταν θέλουμε να τον γνωρίσουμε και φυσικά όταν θέλει να μας γνωρίσει και αυτός.